„Wielki Post jest czasem prawdy.
  Zaiste, wezwany przez Kościół do modlitwy, pokuty i postu, do wewnętrznego
  i zewnętrznego ogołocenia z siebie chrześcijanin,
  staje przed Bogiem i uznaje się za tego,
  kim jest, odkrywa siebie na nowo.”
 
  Jan Paweł II
 
  Pamiętaj, człowieku, że „prochem jesteś i w proch się obrócisz”.
  Jakże często staramy się o tym zapomnieć… Pęd codzienności, planowanie ziemskiego jutra, które być może wcale nie nadejdzie, często nie pozwala nam zadbać o to, co najważniejsze.
  A przecież pochodzimy od Boga i wracamy do Boga z perspektywą zmartwychwstania …
 
  Starajmy się więc w tym szczególnym okresie Wielkiego Postu codziennie swoim postępowaniem dokładać cegiełkę do budowy już tu na ziemi, tego najważniejszego Domu, Domu w którym „łzy nie płyną i wszystkie troski przeminą”
 
  Szczęść Boże
  S. Ewa Pollus