„Tu jest pamięć i tutaj świeczka.
Tutaj napis i kwiat pozostanie.
Ale zmarły gdzie indziej mieszka
na wieczne odpoczywanie.”

2 listopada – Dzień Zaduszny… Słowami Pani Joanny Kulmowej – naszej zmarłej poetki i prozaika z wiersza pt. „W zaduszki” pragnę przypomnieć również sobie, że śmierć, to przekroczenie granicy do wieczności…

Każdy z nas ją kiedyś przekroczy. Dlatego codziennie módlmy się za naszych zmarłych, którzy oczekują za nią na nas: Okaż im Panie miłosierdzie swoje i daj im swoje zbawienie. Nie zważaj na ich grzechy Panie, ale wejrzyj na Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Twojego jedynego Syna i daj im wieczny odpoczynek, niech światłość wiekuista im świeci i niech w jej blasku ujrzą Twoje Najświętsze Oblicze.
Wierzymy w Świętych Obcowanie więc myślami bądźmy z tymi, którzy

„Dzisiaj są z nami
stoją za plecami
albo obok
ramię w ramię…
tak czy siak –
są tutaj
ci zbawieni
którzy w niebie
może torują ścieżki
dla mnie
dla ciebie
choć o tym nie wiesz…
czujesz ich obecność
i bliskość?
… czy tylko kwiatek i świeczka
mają załatwić wszystko?”

Szczęść Boże
S Ewa Pollus