„Ma on być dla wszystkich wierzących owocnym czasem modlitwy, współuczestnictwa i ofiary cierpienia dla dobra Kościoła oraz skierowanym do wszystkich wezwaniem, aby rozpoznali w chorym bracie Święte Oblicze Chrystusa, który przez cierpienie, śmierć i zmartwychwstanie dokonał dzieła zbawienia ludzkości”

Takie słowa w liście ustanawiającym Światowy Dzień Chorego napisał Święty Jan Paweł II w 1993 roku, kiedy to Święto Matki Bożej z Lourdes, stało się z Jego woli świętem chorych całego świata.

Zbliża się kolejny, taki właśnie piękny dzień… Dzień, w którym pochylamy się nad człowiekiem – nie nad jego problemem – ale nad człowiekiem. Znamy różne postacie chorób, różne dolegliwości, ale to człowiek cierpi… Cierpi każdy w inny sposób, ale cierpi, a my starajmy się im ulżyć – tak fizycznie, jak i poprzez wsparcie modlitewne. W związku z tym, dzień ten jest również okazją do zauważenia i wyrażenie swojego uznania wszystkim tym, którzy nieustannie i z ogromnym oddaniem troszczą się o swoich podopiecznych we własnych domach, szpitalach, czy takich placówkach, jaką jest nasz Dom.

Pragnę zatem z serca całego życzyć naszym podopiecznym zdrowia – choć o to często trudno – dobrego samopoczucia mimo wszystko oraz ofiarnej pomocy i opieki ze strony osób ich otaczających, a samym opiekującym się wielu sił i niejednokrotnie ogromnego samozaparcia w codziennym trudzie, dziękując jednocześnie za zaangażowanie w niesieniu pomocy tym, którzy jej każdego dnia oczekują.

Szczęść Boże
S. Ewa Pollus