„Ziemio ojczysta, ziemio jasna,
nie będę powalonym drzewem.”
Wisława Szymborska

We wtorkowe przedpołudnie 25 listopada po raz kolejny w tym roku zebraliśmy się w głównej świetlicy naszego Domu, by spotkać się z poezją. Niedawno obchodziliśmy Święto Niepodległości, zatem wiersze przedstawione na spotkaniu poetycko-muzycznym nawiązywały tematyką do walki w obronie Ojczyzny i miłości do Polski. Z uwagą wsłuchiwaliśmy się w wiersze K.I. Gałczyńskiego, A. Słonimskiego czy J. Kasprowicza, którzy w tak piękny sposób pisali o naszym kraju.

Spotkanie zostało połączone z zabawą cykliczną „Jaka to melodia”, więc nie trudno się domyślić, że towarzyszyły nam piosenki patriotyczne i żołnierskie. Wiersze przeplatane były naszym wspólnym śpiewem takich utworów jak: „Rozkwitały pąki białych róż”, „Płynie Wisła, płynie” i „Przybyli ułani”. Na zakończenie tego wzruszającego spotkania wszyscy zaśpiewaliśmy pieśń pt. „Jak długo w sercach naszych”. Z pewnością dzień ten spowodował, że choć przez chwilę zastanowiliśmy się nad historią naszej Ojczyzny i poczuliśmy się dumni z faktu, iż jesteśmy Polakami.

KAROLINA GRZYBOWSKA