„Pójdźmy wszyscy do stajenki
Do Jezusa i Panienki
Powitajmy Maleńkiego
I Maryję Matkę Jego…”

Wciąż jeszcze trwamy w radosnym okresie Bożego Narodzenia i pewnie wielu z nas pragnie, aby taki nastrój towarzyszył nam długo jeszcze… W wielu kościołach i na przykościelnych terenach możemy wciąż jeszcze zobaczyć symboliczne stajenki betlejemskie, które swoją różnorodnością cieszą oczy odwiedzających je. Mieszkańcy naszego Domu udali się zatem do wieleńskiego kościoła parafialnego, a właściwie na trawnik przy nim, aby na wzór Mędrców ze wschodu pokłonić się Dziecięciu złożonemu na sianie w żłobie, bo nie było dla niego – cytując fragment kolędy – miejsca w gospodzie. „Dzieciąteczko tam na sianie cicho śpi, cicho śpi, A Maryi z oczu płyną szczęścia łzy, szczęścia łzy…”

Radość była wielka. Wrażenia niecodzienne. Kolorowe postacie Maleńkiego Jezusa, Jego Matki i Świętego Józefa, pastuszków, ale również zwierząt, które przybyły do szopki, a chyba szczególnie ogrom wielbłąda sprawiły, że na ich twarzach gościły radosne uśmiechy. Wrócili do Domu zadowoleni i rozemocjonowani dzielili się swoimi przeżyciami z tymi, którzy sami nie mogli odwiedzić wieleńskiej szopki.

Wraz z nimi cieszymy się z tych odwiedzin życząc, aby Maleńkie Dzieciątko i Jego Błogosławieństwo towarzyszyło im przez cały okrągły rok.

Szczęść Boże
S. Ewa Pollus