Składamy dziś dziękczynną ofiarę,
by oddać Najwyższemu chwałę.
Wysławiamy Jego imię, które nam objawia,
JESTEM, KTÓRY JESTEM, to Jego istota – OBECNOŚĆ, która zbawia!

JESTEM podzielił się z Tobą swoim istnieniem,
zanim powstałaś – byłaś już Jego pragnieniem.
JESTEM wyrył Cię na obu swoich dłoniach,
a potem zapytał:
Czy zechcesz być mi poślubiona?
Z drżeniem odpowiedziałaś na Jego pytanie:
– Powołałeś mnie – oto jestem, mój Jedyny Panie.

Dziękujemy Tobie, Droga Siostro Barbaro,
że nie oparłaś się Bożemu głosowi
i ufasz Słowu, które powiedział Świętemu Pawłowi:
WYSTARCZY MI MOJEJ ŁASKI,
MOC, BOWIEM DOSKONALI SIĘ W SŁABOŚCI,
więc niech On sprawi, byś dostąpiła ŚWIĘTOŚCI!