„Podporą ci będzie i brzaskiem
  Ta ziemia, tak bujna, tak żyzna,
  Nią-ci ja jestem, na zawsze
  Twa ukochana Ojczyzna”.
 
  Mimo trwającej ponad sto lat niewoli, krwawo stłumionych powstań narodowych, represji politycznych, zsyłek na Syberię, nasilającej się polityki rusyfikacji i germanizacji na przełomie XIX i XX wieku, Polacy nie porzucili marzeń o odzyskaniu niepodległości… Czy my dzisiaj o tym pamiętamy ? Czy doceniamy ten ogromny wysiłek wielu, tę niezłomną walkę naszych przodków stawiających na pierwszym miejscu właśnie dobro Ojczyzny i rezygnujących tym samym z realizacji osobistych marzeń ? Zbliża się 101 już rocznica tego niezwykle ważnego dla każdego Polaka wydarzenia. Odbywać się będą różnego rodzaju uroczystości, spotkania, przeżywać będziemy wzniosłe momenty, w miejscach pamięci złożymy wiązanki, wysłuchamy przemówień… Z całego serca jednak pragnę, aby pamięć ta trwała każdego dnia, a nie tylko z okazji kolejnej rocznicy, abyśmy w nieustannej pamięci zachowywali tych, którym zawdzięczamy życie w wolnym kraju. I przykrym winno by być dla nas uświadomienie sobie, że:
 
  „Rzadko na moich wargach –
  Niech dziś to warga ma wyzna
  Jawi się krwią przepojony,
  Najdroższy wyraz: Ojczyzna.”

S. EWA POLLUS